Nieuws uit Frankrijk

Hoi vroedvrouwen/verloskundigen,
Sinds begin augustus kijk ik regelmatig op de site, maar helaas geen nieuws meer. Hopenlijk blaas ik met mijn initiatief de site weer nieuw leven in. Na ons schooljaar 2006, zijn wij direct naar Frankrijk verhuist. Ik hoefde nog maar heel weinig lessen te volgen, hiervoor kon ik wel tijdelijk terugkomen. Dat hebben we dan ook gedaan. In december zijn we 3 weken naar Belgie gekomen en na de feestdagen nog 5 weken. Niet eenvoudig om overal en nergens te wonen, maar we hebben het overleeft. Ik moest nog drie maanden stage lopen en dacht dat helemaal voor elkaar te hebben. Ik had een stage geregeld op 200 meter afstand van ons appartement met daar tegenover de crèche. Ideaal dacht ik. Het was een kleine materniteit met 300 bevallingen per jaar. Ik hoopte hier heel intensief de zwangeren en parturientes te kunnen volgen. Jammergenoeg liep dit geheel anders. Ik heb daar in vijf weken vijf bevallingen mogen doen en niet eens geheel zelfstandig! De verloskundigen hadden totaal geen ervaring met stagiaires en durften niets uit handen te geven. Ik verloor tegelijkertijd al mijn vertrouwen en kon ook werkelijk ineens niets meer. Mijn redding waren mevr. Vangeel en een brusselse gynaecoloog die deeltijds in het ziekenhuis werkte. Zij raadden mij aan om van stage te veranderen. De gynaecoloog heeft mij aan een andere stage geholpen in Montelimar. een ziekenhuis waar 1600 bevallingen per jaar plaatsvinden. Ik vond daar een jong en dynamisch team. Vanaf de tweede dag mocht ik daar alles alleen doen. Mijn vertrouwen groeide en ik heb daar echt ontzettend veel geleerd. Buiten alle verwachtingen heb heb ik in juni mijn diploma met onderscheiding behaald. Ik heb geluk dat er in Frankrijk een tekort is aan verloskundigen. Net als in nederland ondervond ik hier ook een argwaan tegen de Belgische/buitenlandse opleiding. In Frankrijk studeer je 1 jaar medicijnen en alleen de beste mogen dan verder. Er komen dan nog 4 jaar bij! Ik ben dus maar opgehouden met toegeven dat wij maar 3 jaar hebben hoeven doen. Na de diploma uitreiking ben ik direct vakantie werk gaan doen in Avignon waar ze 2500 bevallingen per jaar hebben. Weer een ervaring rijker! Dit moest ook wel. Vanaf begin september heb ik een baan aangenomen in een materniteit in Manosque, van 650 bevallingen. Dit ligt een uur van Marseille af, boven Aix-en-Provence. Hier sta ik dus regelmatig alleen op dienst, vooral de nachten. Ik werk hier anderhalf jaar ter vervanging van zwangerschapsverloffen. Er is één verloskundige die er een jaar tussenuit is om zelfstandig te beginnen. Zij komt zeer waarschijnlijk niet terug en dan kan ik haar baan krijgen. Ik heb het erg naar mijn zin hier. Ik mis alleen een beetje fysiologie met al die epidurale verdoving. Weinig zwangeren zijn voorbereid op wat komen gaat. Bij binnenkomst krijg ik te horen dat ze een epidurale besteld hebben en met moeite krijg je ze op een bal! Jammer, maar gelukkig heb ik ook hele mooie ervaringen gehad. In de toekomst wil ik zeker zelfstandig gaan werken, als de kids naar school gaan en ik mijn ervaring heb opgedaan. In Frankrijk zijn veel zelfstandige verloskundigen, maar die doen enkel pre en postnatale zorg. Er zijn in heel dit land maar 60 verloskundigen die thuisbevallingen doen!!! Hopenlijk wordt ik nummer 61. Jullie begrijpen dat er hier veel argwaan is vanuit het ziekenhuis. Alsof thuisbevallen een zelfmoordpoging is. Je moet dus sterk in je schoenen staan. Ik wacht daar dus nog even mee. Ondertussen wens ik jullie allemaal een gelukkig nieuwjaar en nog vele mooie ervaringen toe! Hopenlijk maakt mijn mail weer schrijversenergie los en laten jullie mij meeleven met jullie ervaringen. Groetjes Sofie