Berichtje uit Groningen!
Door: Marie-Josée Gremmé
12 Mei 2010 | Nederland, Groningen
't Is alweer een hele tijd geleden dat er door één van ons een berichtje is geplaatst op deze website, dus ik dacht: hoog tijd voor een update!
Eerst maar eens wat vertellen over mij in “Verloskunde-land”. In de tussentijd is er namelijk een hoop veranderd. Zo ben ik in drie jaar tijd van de 1e via de 2e naar de 2e/3e lijn gegaan.
Na ons afstuderen kreeg ik al gauw een baan in een verloskundigenpraktijk in Apeldoorn. Daar heb ik de eerste maanden met heel veel plezier gewerkt, geleerd en veel ervaring opgedaan. Als ik er nu aan terugdenk was ik natuurlijk nog hartstikke jong, maar ook super gemotiveerd om als verloskundige aan de slag te gaan. Helaas zijn er in de maanden die volgden ook minder leuke dingen gebeurd in die praktijk. Ik vind het niet netjes om er op deze internetsite diep op in te gaan, maar neem van mij aan dat het erg heftig was voor mij en mijn collega’s. Het vertrouwen, de basis van waaruit je samen een verloskundigenpraktijk runt, was weg en een moeilijke periode volgde. Een tijdlang was het de bedoeling dat ik de praktijk geheel zou overnemen, samen met Rebecca Derkx, maar uiteindelijk hebben we hier vanaf gezien. Daar waren meedere redenen voor, maar achteraf gezien ben ik heel erg blij dat ik niet op m’n 22e een eigen praktijk ben gaan runnen!
Aan het einde van dat jaar in de 1e lijn besloot ik bewust voor mijzelf te kiezen: ik ging solliciteren en kwam terecht in het Martini Ziekenhuis in Groningen. Het Martini bleek voor mij een warm bad te zijn waar ik tot rust kon komen in een omgeving met lieve collega's van wie ik de kneepjes van de pathologie leerde. Helaas heb ik toen nog wel een flinke terugslag gehad van het feit dat ik de maanden daarvoor vaak erg ver over mijn grenzen heen ben gegaan. Ik was oververmoeid, alle energie was op en toen ik door mijn nieuwe baan eindelijk de kans kreeg om tot rust te komen belandde ik - achteraf heel voorspelbaar - in een burn-out. Het heeft me enkele maanden gekost om daar weer uit te komen, maar gelukkig is alles helemaal goed gekomen! Ik kwam weer terug op m'n oude energieniveau, kreeg weer veel zin in m'n werk en in de tussentijd had ik ook nog eens Bert ontmoet, de liefde van mijn leven! Kortom: uiteindelijk heb ik een hoop van die periode geleerd en heeft 't mij alleen maar sterker gemaakt.
Ik heb twee jaar met veel plezier in het Martini Ziekenhuis gewerkt, maar ongeveer een jaar geleden kreeg ik het gevoel dat ik wel weer toe was aan iets nieuws. Een echo-cursus of de opleiding tot klinisch verloskundige leken mij wel wat! Helaas waren er in het Martini voor mij als verloskundige geen extra opleidingsmogelijkheden en ook uitbreiding van de verloskundige werkzaamheden (niet alleen diensten op de verloskamers en kraamafdeling maar bijvoorbeeld ook werken op de poli) zat er helaas niet in. In de zomer kwam er "bij de buren" in het UMCG een leuke vacature voorbij. Toen dacht ik: "waarom ook niet?" en besloot wederom te gaan solliciteren. Ten slotte had ik met m'n vaste baan in het Martini ook helemaal niets te verliezen!
In het UMCG wilden ze mij gelukkig heel graag hebben en inmiddels werk ik al weer 8 maanden als verloskundige in het UMCG! Ik werk in een leuk team met 12 collega-verloskundigen. Samen runnen we 24 uur per dag 7 dagen per week de verloskamers, we doen allemaal een dag per week poli en dagelijks loopt één van ons visite op de kraamafdeling. Ik ervaar de 3e lijn als een zeer boeiende werkomgeving waar ik elke dag weer wat nieuws kan leren. En dat bevalt mij heel goed! Ik heb dit jaar de echo-cursus gedaan en ga volgend jaar de opleiding tot klinisch verloskundige in Utrecht volgen. In de toekomst is ook het volgen van de universitaire masteropleiding een optie, dus eigenlijk heb ik nu helemaal mijn droombaan gevonden!
Intussen woon ik ook alweer 2,5 jaar samen met Bert in ons appartement in Groningen en we zijn nog steeds helemaal gelukkig samen! Op 25 augustus aanstaande (mijn 25e verjaardag!) gaan we zelfs trouwen! Conclusie: er is voor mij een hoop veranderd in 3 jaar tijd, maar uiteindelijk heeft mijn verhaal een mooi happy end!
Ik hoop dat ik jullie enthousiast gemaakt heb met mijn verhaal zodat ik binnenkort ook weer wat over jullie werk en privé-leven kan lezen op deze site!
Tot slot nog een praktische vraag: mocht één van jullie graag deze zomer als verloskundige in het UMCG willen werken; we zijn vanwege zwangerschapsverlof en ziekte in ons team hard op zoek naar een collega voor de zomermaanden, met eventueel mogelijkheid tot verlenging daarna. Dus als je zin hebt of iemand kent die deze functie wel ziet zitten, bel of mail mij gerust!
Liefs en groetjes,
Marie-Josée Gremmé
Overwinningsplein 67
9728 GR Groningen
050-8538038
06-40457450
mcgremme@hotmail.com
-
12 Mei 2010 - 13:20
Andra:
Hoi Marie-Josée,
blij te horen dat het goed met je gaat!
Ik typ mijn bericht vanop men zetel, waar ik de voorbije 12 reeds heb doorgebracht...
Vorig jaar eind augustus ook in het huwelijksbootje gestapt (met Bart) en in september was de tijd rijp om voor een kindje te gaan! Jullie horen het al aankomen, veel te hard geprobeerd ;-) Begin oktober positieve test en eind oktober...2 knipperhartjes op de echo! Even moeten bekomen van de schok, ik harder dan Bart, maar dan toch heel blij met onze kindjes die op komst waren! In het begin wel wat moe, maar veel kwaaltjes heb ik niet gehad en op 12 mocht ik reeds stoppen met werken, dat is zo bij ons in het ziekenhuis (ik werk 2-3 jaar op neonatologie). Dan enkele weken lekker kunnen genieten en nog allerlei klusjes kunnen doen in ons nieuwe huisje, tot op valentijn, 22w6d toen. Met harde buiken richting ziekenhuis, weeën om de 2min, en pijnlijke! Na start tractocile heel snel beter, gelukkig reageerde ik goed! Na 3 dagen dan terug infuusstop, maar na enkele uren toch terug last, na enkele dagen met adalat, fraxi en TEDkousen naar huis gemogen en dan maar rusten hé! Op 29 weken dan nog eens opgenomen geweest, net geen infuus nodig gehad, wel uterogestan bij opgestart en longrijping gehad, maar toch ook na enkele dagen terug naar huis gekunnen. Cervix was op dat moment wel half verstreken tov vorige keer en beetje ontsluiting vanbinnen. Al grote paniek dus en nog beter blijven liggen. Ondertussen zijn we 35w en 2 dagen, kindjes zitten qua gewicht mooi op het schema van een eenling en doen het goed. Momenteel wel heel veel vocht aan het ophouden (4kg op 1 week bijgekomen) en bloeddruk is stilaan aan het stijgen. Zelf sukkel ik wel enorm met men rug en hoewel ik altijd zei dat ik niet snapte hoe mensen het beu konden zijn en hun kindje vroeger zouden willen laten komen, tel ik nu ook echt enorm af! Ik ben net invalide door zolang te liggen en rugklachten en kan geen 10min nog zonder pijn liggen/zitten... Vanaf vandaag ben ik met de medicatie moeten stoppen, had graag nog een weekje langer genomen, maar owv rug dan toch maar geluisterd. In elk geval nu wel heel veel last, pijnlijke druk op schaambeen en harde buiken, straalt ook uit naar liezen, dus wie weet wat er ons vandaag nog te wachten staat... :-) Ergens wil ik ze nog paar dagen houden dat ze 36 weken zijn, maar ik kan echt niet meer dus het zou wel mogen gebeuren vandaag van mij. Het onderste kindje ligt trouwens mooi in hoofd, het bovenste kindje ligt er dwars bovenop. Hopeljik lukt het die nog te draaien als nummerke 1 eruit is, maar we gaan zowiezo voor een vaginale bevalling! :-)
Ik laat wel iets weten als onze kindjes er zijn, iedereen duimpjes in de lucht! :-)
xxx Andra -
21 Mei 2010 - 22:59
Veronique:
Hey Marie-Josée,
Er is inderdaad heel veel veranderd voor jou in de afgelopen jaren. Wel leuk dat je je plekje gevonden hebt op het werk en leuker nog dat je binnenkort gaat trouwen. Mijn ouders zijn dit jaar op 25 augustus al 32jaar getrouwd. Hopelijk brengt die datum jou ook veel geluk toe.
Ik en Stefan zijn intussen bijna 10jaar samen, maar een huwelijk lijkt er nog niet direct aan te komen (of hij moest me ineens verassen natuurlijk). We hebben sinds twee maanden ons eigen huisje gekocht. Nog wel wat rommelen voor alles op zijn plaatsje staat, maar het is toch wel super.
Ik wil Andra trouwens ook nog eens feliciteren via deze weg met haar twee super mooie dochtertjes!!! Het zijn echt super mooie meisjes.
Vraag me wel af of je lang na je berichtje op deze site bevallen bent?! We zullen het nog wel horen.
Groetjes,
Vero -
29 Mei 2010 - 16:13
Andra:
Hey Veronique,
ben idd die dag bevallen :-) Nog net voor 24u, was om 18u ongeveer op verloskamer en minder dan 6u later waren men schatjes er al! :-) -
30 Mei 2010 - 10:33
Saskia:
Hoi Allemaal,
Marie-Josée wat een verhaal! Leuk om te lezen dat je nu helemaal je plekje gevonden hebt en dat je ook nog gaat trouwen! Alvast een hele mooie dag toegewenst.
En ook Andra van harte gefeliciteerd met je tweeling! Fijn dat het allemaal goed is verlopen en dat je diezelfde dag toch nog bevallen bent!
Ik werk nog steeds in de 2e lijn, dat bevalt me prima. Ik heb in 2008 de opleiding voor klinisch verloskundige in Utrecht gevolgd en ben nu wel weer toe aan een aanvullende opleiding of zoiets. Maar vind het werk nog steeds erg boeiend.
Succes allemaal!
Groetjes, Saskia Tieken -
11 Juni 2010 - 20:11
Herma:
Fantastisch Marie-José om je verloskunde en prive verhaal zo te mogen lezen. Veel gebeurd in 3 jaar tijd maar ik denk dat je met recht mag zeggen dat je er veel van hebt geleerd en gelukkiger van bent geworden en nog van alles in het vooruitzicht!
Andra van harte proficiat met jullie 2 gezonde mooie meisjes, wat bijzonder eerst nog even een mail naar de andere vroudvrouwen en dan de zelfde dag nog bevallen (zoals je al een beetje dacht en voelde).
Allemaal goede berichten dus eigenlijk van iedereen.
Ook een kleine update vanuit het Oosten van Nederland. Ook wij zijn trots op ons mooie kindje! Op 27 december is ons mannetje Thijs geboren. Bij een termijn van 36+5 ben ik ingeleid na al bijna een maand opgenomen te hebben gelegen met een HELLP. Ben erg ziek geweest, 2de kerstdag s'nachts ingeleid en gelukkig vaginaal kunnen bevallen. Thijs doet het nu prima na even couveuse, fototherapie, liesbreuk operatie, collaps op vaccinatie waarvoor opname en behandeling reflux nu alles in rustig vaarwater en het 'gebrabbel' kan niet op! We zijn een 'nieuw' huis (uit 1884) aan het verbouwen/ renoveren en het wordt super. Ik werk weer, al is het nog niet helemaal mijn volledige uren -maar ik mag niet klagen naar de HELLP en het postpartum verloop-, dus ik geniet dan ook volop vd verloskunde en echoscopie. De opleiding SEO/NT staat gepland wat weer een hele leuke uitdaging gaat zijn.
Hopelijk krijgen we binnenkort nog meer leuke berichten van onze groep te horen, ik ben benieuwd. Het uploden van foto's zie ik zo snel niet (is map vol..?) Want al die mooie kindjes kunnen we elkaar natuurlijk ook laten zien...
Een fijn weekend en alle goeds toegewenst. Tot horens! Herma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley